داستان های تابستانی: 'شکاف' توسط کریس Dinnison - Sun, 21 Jun 2020 PST

آنها مبارزه شد دوباره. آنها می آیند به سیاتل زیرا پدر او تا به حال یک جلسه اما بکی می دانستم که آنها نیز به دلیل مبارزه با.

"من باید برای رفتن به سیاتل برای چند روز برای کسب و کار" او می گفت: در هفته گذشته. "من خواهید بود یکشنبه شب."

"مطمئن شوید. بروید. من فقط ماندن در اینجا و برای شما صبر کنید. که برای تلفن های موبایل مانند یک رویا به حقیقت می پیوندند." مادر او از صدای شیرین بود. اما بکی می دانستم که از تجربه آن نیز مهم بود. یک تله است.

"جوآن این مشاور گفت: طعنه زدن نیست, یک راه موثر برای ما برای برقراری ارتباط احساسات ما است."

مادر او پرتاب کرده بود یک جا و چند آیتم های شکستنی از سالن قفسه کتاب. "این است که مستقیم به اندازه کافی برای شما دنیس?"

پس از دقت dodging یک زیرسیگاری کریستال است که به احتمال زیاد خواهد باید مغز او پیشنهاد کرد که همه آنها به سیاتل یک خانواده در تعطیلات آخر هفته.

"این سرگرم کننده را," او گفت:.

اما در حال حاضر آنها در هر یک از دیگر. دوباره. این بود که-در-عمومی مبارزه: بیشتر زمزمه و hissed توهین. کمتر فریاد و پرتاب چیز و کوبیدن درب. بکی hummed لحن که او متوجه شد "همه از عشق" توسط هوا تامین میکند. او متنفر بودم که آهنگ اما نه به اندازه او منفور خود را ثابت نزاع.

بکی زیرفشار از وزوز خود خشم و هنوز هم زمزمه که وحشتناک آهنگ. او می خواهم به خواندن گردان طبقه از برج سوزن فضایی ساخته شده یک چرخش کامل در 47 دقیقه. اگر او نقل مکان کرد و به سمت دیگر دایره می تواند او فقط چرخش در اطراف و در اطراف و هرگز پدر و مادر خود را دوباره ؟

"بکی" مادر او را صدا زد تیز در میان جمعیت از گردشگران است. "اقامت نزدیک است."

بکی شانه کاهش یافت. "و ایستادن راست."

بکی شروع به زمزمه و دوباره خم شد و پیشانی اش را در برابر سرد شیشه ای در تلاش برای دیدن بیش از لبه. او می دانست که آنها در حال چرخش است که طبقه زیر آنها نبود استاتیک. اما این دیدگاه به نظر نمی رسد به تغییر و یا شاید آن را فقط تغییر کرده تا به آرامی او را متوجه نیست. پدر و مادر او مبارزه بود که در راه است. هنگامی که آنها مثل این ؟ او تعجب. بکی به یاد بودن, شاد, به یاد او آنها را خوشحال. اما شاید او بیش از حد جوان و احمق متوجه تغییر دهید.

در دور گذشته این آسمان خراش او می تواند دیدن کوه رینیر. و فراتر از آن, او می دانست که شد کوه آدامز و کوه سنت هلن. آتشفشان. همه آنها آتشفشان بکی می دانستند اما کوه سنت هلن نبود چمباتمه بی سر و صدا در محدوده آبشار minding کسب و کار خود را مانند دیگران است. آن را به حال شده است گله مند و تغییر برای ماه می باشد. و به آنها گفت: در خبری که زلزله اتفاق می افتد روزانه.

"Beckers," پدر او قرار داده و دست خود را بر شانه او. "زمان برای رفتن است."

بکی به اطراف نگاه برای او که ایستاده در خط برای آسانسور اسلحه او عبور او دهان, سفت خط. بکی او را دیدم نگاه سازمان دیده بان او و سپس تنظیم آن بر روی مچ دست باریک.

"ما در حال رفتن به اواخر برای باغ وحش," او گفت: به عنوان بکی پیوست و او را در خط.

"شما می توانید نمی شود از اواخر برای باغ وحش مامان."

"و در جایی که پدر خود را به در حال حاضر؟" او در او نگاه کنید دوباره اگر فقط 30 ثانیه گذشته بود از آن زمان گذشته است.

"من حق در اینجا" بکی پدر گفت.

"دنیس می تواند شما را لطفا سعی کنید برای سرگردان کردن ؟ من قسم می خورم آن را مانند شما فرزند به جای بکی."

"من کودک" بکی گفتم.

دنیس قرار دادن یک دست در اطراف خود گذاشته است. "جوآن استراحت. این است که قرار است به سرگرم کننده است." جوآن shrugged از زیر دنیس " بازو. بکی او را دیدم لبخند اسلاید و سپس سخت. "خب پس می تواند شما را حداقل سعی کنید به همه بدبختی؟"

جوآن scowled در او. "من آموخته شده از بهترین."

بعد در باغ وحش بکی مامان کشیده و آنها را از زرافه به گربه های بزرگ به شامپانزه ها. بکی نبود مطمئن شوید که اگر آن را واقعی شور و شوق و یا برخی از نوع داخلی, ناگفته سفرنامه که سوار جوآن.

"آیا شما می دانید که شامپانزه ها در واقع ایجاد و استفاده از ابزارهای؟" جوآن گفت: سایه چشم و مشابه در محوطه.

"آیا شما می دانید که شامپانزه ها گاهی در خوردن هر یک از دیگر بچه ها؟" بکی پرسید.

مادرش خیره شد. "شما واقعا افتضاح گاهی ربکا. چرا شما مجبور به خراب کردن همه چیز؟"

"من یاد گرفتم از بهترین" بکی گفت.

جوآن است سوراخهای بینی هایش. او تبدیل شده و stomped به سمت باغ وحش خروج.

"خوب" دنیس گفت. "بسیار خوب."

"چه؟" بکی شانه ای بالا انداخت. "من آن را بخوانید در نشنال جئوگرافیک."

پدر او سر خود را کاهش و سپس به دنبال جوآن. بکی برگشت و به شمپانزه ها برای چند دقیقه ، سه شامپانزه مرتب یکدیگر زیر یک درخت و دو آنهایی که جوان چرخش و تعقیب یکدیگر در اطراف توده ای از تخته سنگ. یک شمپانزه نشسته به تنهایی به تماشای او. بکی دست تکان دادند اما به جای تکان دادن پشت شمپانزه نشان داد دندان های خود را ساخته شده و سپس با صدای بلند hooting صدا. بکی نمی توانستم تکان ایده است که او در او خنده.

بقیه روز و شب را بهبود نمی بخشد. وجود دارد لحظه ای که دنیس سوار غول پیکر خود را در استیشن واگن بر روی اتوبان رفتن شمال به جای آن از جنوب به دلیل جوآن بود که برگزاری این نقشه وارونه و لحظه ای که جوآن فرستاده او شراب برگشت سه بار چیزی ساخته شده است که دنیس و بکی می خواهید به فرو رفتن به رستوران غرفه و ناپدید می شوند. و در نهایت وجود دارد لحظه ای که پدر و مادر او تا به حال یکی دیگر زمزمه مبارزه در مقابل هتل, کارمند, در مورد, همه چیز, چه زمان آنها می تواند ترک در صبح است. جوآن بود زود زنگ ساعت و در جاده 8. دنیس می خواستم به خواب و خوردن صبحانه در نزدیکی یک کسی که شام میخورد.

بکی می خواستم به طور ناگهانی توسعه لیزر چشم و هدف آنها را در پدر و مادر و تبخیر هر دو آنها است. او hummed و او می تواند دیدن کارمند فقیر نمی دانم که بدتر بود: مجادله مهمانان هتل و یا عجیب و غریب, زمزمه, دختر.

صبح روز یکشنبه پدرش رو راه تصادف هنگامی که زنگ در هتل clock radio رفتن نیست. بکی بیدار با یک شروع و نگاه در تماشا کنید: 8:32.

"آیا شما آن را بر روی هدف است؟" جوآن خواسته دنیس به عنوان آنها در بسته بندی کیسه های خود را.

"Christsakes جوآن. البته نه" دنیس گفت.

بکی شروع به ترس درایو صفحه اصلی: شش ساعت مجبور حبس با این افراد است. شش سال بیشتر از زندگی با آنها. گاهی اوقات او می خواست آنها در نهایت می خواهم فقط باید این مبارزه بزرگ به جای این درگیری است. که یکی از آنها ضربه خواهد یک سوراخ در ازدواج که نمی تواند تعمیر. اما آنها هرگز. به طوری که آنها همه در ترس زندگی و اشتیاق در انتظار آن روز.

به بکی کمک آنها نمی صحبت می کنند از طریق صبحانه, صحبت نمی کنم به عنوان دنیس زخم از طریق مرکز شهر در تلاش برای پیدا کردن آزادراه در سطح شیب دار صحبت نمی کند تا زمانی که آنها تقریبا در ایساکو زمانی که ترافیک شروع به کند و سپس متوقف شود. بکی craned گردن و می تواند چراغ اضطراری پیش رو شد و دولت patrolman ساخت راه خود را به پایین خط از ماشین تکیه به هر پنجره و پس از آن راننده را روشن چشمک زن و حرکت به سمت خارج از سطح شیب دار.

زمانی که او خود رسیده ماشین دنیس نورد پایین پنجره.

"آنچه در آن است" او پرسید. "یک تصادف است ؟ چه مدت است که تاخیر؟"

"ببخشید آقا اما با تصویب بسته است و تا اطلاع ثانوی."

"چه ؟ چرا ؟ من به عقب بر گردیم برای کار در صبح است."

این patrolman نگاه بکی پدر و نوع خندید. "شما شنیده نمی?"

جوآن خم شد. "شنیده ام چه؟"

"St. Helens منفجر بالای او امروز صبح" مرد گفت. "تمام طرف کوه آمد و ابر خاکستر شرق در حال حرکت است. دید بسیار بد آنها بسته I-90."

"هنگامی که آن را باز کنید دوباره؟" دنیس پرسید.

"هیچ ایده ای ندارم آقا. شما باید برای خروج از اینجا و یا پیدا کردن یک محل برای اقامت و یا پشت سر غرب است." او بصورت تماسهای مکرر دست خود را بر بالای ماشین و ایستاد. "ایمن خواهد بود."

بکی پدر و روشن خود را چشمک زن و کاسته ماشین خاموش بزرگراه و به ایساکو. ترافیک حمایت شد تا هر یک متل آنها در حال حاضر خود را "هیچ جای خالی" نشانه های روشن. او کشیده استیشن واگن به مواد غذایی پارکینگ و خاموش کردن موتور.

"چرا شما متوقف می کنیم؟" جوآن پرسید.

دنیس به او تبدیل شده و سپس به عقب نگاه کرد و در بکی. "واقعی آتشفشان," او گفت:. "می تواند به شما آن را باور کنید؟" او سرش را تکان داد. "من هرگز تصور من از روز است."

سه تن از آنها نشسته و برای یک دقیقه. بکی از نظر علمی کلمات او می آموخته است که برای توصیف یک رویداد مانند این: ماگما و خاکستر گدازه شقاق. اما هیچ یک از آنها به نظر می رسید به اندازه کافی برای جلوگیری از تعجب او شنیده ام او را پدر صدا.

بکی مامان لبخند زد و برای اولین بار است که بعد. "چه ما در حال حاضر؟"

"ما سر جنوب است."

"دنیس که به سمت کوه" او گفت:.

"جوآن یک فوران آتشفشان. من کاملا مطمئنم که بدترین چیزی که اتفاق می افتد امروز." او برداشت خود را دست. "اعتماد من؟"

بکی او را دیدم مامان آماده در لبه یک استدلال فقط برای یک لحظه و سپس او را دیدم گام به دور از لبه. "خوب," او خندید. "چرا که نه ؟ برویم جنوب."

دنیس تبدیل خودرو در اطراف سیم پیچ جنوب غربی از طریق تپه ها و سپس بر روی بزرگراه بین ایالتی. پدر و مادر او مبارزه نمی کند تمام راه را. آنها در مورد کوه. آنها گوش به اخبار در رادیو و تلویزیون. آنها را تکان داد سر خود را با لبخند در هر یک از دیگر بارها و بارها شگفت زده معجزه از یک آتشفشان واقعی آتشفشان, فوران فقط 50 مایل دور. بکی نبود مطمئن شوید که چه برای انجام با تعجب از پدر و مادر او از رفتن ساعت بدون squabbling. او نمی باید به همهمه در همه. نه یک بار در تمام طول روز. آن disorienting. این فوق العاده بود.

بکی به تماشای با دقت از صندلی عقب اما کوه هرگز خود را نشان داد و پدر و مادر او هرگز نمی جنگیدند. شب شد و سقوط آنها به عنوان عبور از رودخانه کلمبیا به اورگان است. آنها را متوقف گاز و مادر او ساخته شده یک تخت از کت و پتو آنها همیشه در ماشین نگه داشته.

"ما می تواند رول پایین پشت پنجره؟" بکی پرسید: او به عنوان حل و فصل را به لانه.

مادرش لبخند زد. "مطمئن شوید. اما اجازه دهید من می دانم اگر شما بیش از حد سرد است."

تخمگذار در پشت استیشن واگن بکی به تماشای آسمان ، پدر و مادر او صدای تن به تن کم و نرم و شناور به سمت او از صندلی جلو. او آویزان و پاهای خود را از پنجره به بیرون هوای سرد شلاق در اطراف او لخت, انگشتان پا. به دنبال ستاره در آسمان روشن آن را سخت به یاد داشته باشید که فقط چند ساعت پیش یک کوه منفجر شده بود در این نزدیکی هست.

بکی تصور هنگامی که آنها به Spokane کل شهرستان خواهد بود خاکستری, هیچ چیز در امان از لایه خوب خاکستر. و مردم مرده بود; او شنیده ام که در رادیو و تلویزیون. او می دانست که فوران نبود یک چیز خوب است. اما امروز کوه ساخته شده و پدر و مادر او لبخند در هر یک از دیگر برای اولین بار در ماه: چیزی زیبا در ویرانی.

tinyurlis.gdclck.ruulvis.netshrtco.de